Als je las, werd je bij ons thuis met rust gelaten. Als jongste in een rumoerig gezin een handige ontdekking. Ik ben altijd blijven lezen, voor mijn plezier en op zoek naar verhalen die later van pas kunnen komen. Film en theater kwamen veel later in mijn leven.
Van genoten boeken, films en voorstellingen doe ik hieronder verslag.
Hier vind je mijn blogs over filmklassiekers.
Een ROT-avond
Staat naast Marjolein Meijers Bill van Dijk zomaar lekker te zingen in Theater ’t Kapelletje! Hij ziet er nog patent uit voor zijn 77 jaar, zijn pretoogjes glimmen en zijn stem doet het gelukkig prima. Gewoon een avondje lekker zingen, niet in een enorme musical, maar in een intieme avond met een meezingend publiek.
Roem
Als ik leerlingen op school vraag wat ze willen worden, zijn er altijd een paar die ‘beroemd’ zeggen. Waarmee, dat maakt ze eigenlijk niet uit. De eindeloze stroom foto’s van zichzelf die ze posten zien ze waarschijnlijk als een veelbelovende start. Ervaringsdeskundige Raymond van het Groenewoud over roem: ”Je bent ongelukkig als jouw zelfbeeld niet overeenkomt met de waardering die je krijgt.”
Lezen in de vakantie #5
Typisch: in de vakantie lees ik twee boeken per week. De rest van het jaar hooguit twee per maand. Als ik over een paar jaar met pensioen ga, hoop ik mijn vakantieritme vol te houden. Toen ik dat ooit aan een klas vertelde en verzuchtte dat ik dan maar honderd boeken per jaar zou kunnen lezen, zaten ze me aan te kijken alsof ze snot zagen branden.
Biografieën
Schrijvers moeten in de eerste plaats dood zijn als er een biografie (vanaf hier: bio) geschreven gaat worden, aldus de beroemdste Nederlandse biograaf Wim Hazeu. Zijn vuistdikke levensbeschrijvingen van Slauerhoff, Achterberg, Vestdijk, Toonder en Lucebert zijn min of meer de maatstaf. Nu hij zelf is overleden, is er misschien een enthousiaste literatuurvorser die een poging in de richting van Hazeu gaat wagen, of krijgen we dan een zekere mate van bio-inteelt?
Korte verhalen
Op mijn Havo-leeslijst in 1980 stonden maar liefst zeven verhalenbundels. De leraar Nederlands heeft nog de bundels van Joop Waasdorp, Bob den Uyl, J.M.A. Biesheuvel, Mensje van Keulen en Oek de Jong van me geleend, want de schrijvers waren nieuw voor hem. Korte verhalen zijn ook nu weer, aan het eind van het schooljaar, ideaal leesvoer.
Twee keer George Orwell
Animal Farm en 1984 heb ik gelezen op de middelbare school. Omdat, nou ja, je die nou eenmaal moest hebben gelezen. Zou de Koude Oorlog er iets mee te maken hebben gehad? Ik weet niet of ik toen had genoten van The Road to Wigan Pier en Down and Out in Paris and London, maar nu wel.
Poezieboys spelen Perec
Na de memorabele voorstelling over Daniil Charms laten Joep Hendrickx en Jos Nargy ons kennismaken met Georges Perec. Nog zo’n wonderlijke taalkunstenaar die bijvoorbeeld een boek schreef zonder de letter e, én een boek waarin de e de enige klinker is.
Twee keer theater
Bij binnenkomst in de kleine zaal van het Isala Theater zijn de spelers van Beer Muziektheater nog bezig om de beamer aan te krijgen en is er eigenlijk te weinig ruimte voor het (kartonnen) decor. ‘We spelen er wel omheen,’ sust René Groothof, ‘en als u op de voorste rij last heeft van het zijlicht, kunt u misschien een plekje zoeken op de tweede rij.’ Als de beamer zelfs na hulp van de technicus dienst weigert, rent Yari van der Linden met de laptop langs het publiek om concertbeelden van Sjostakovitsj te laten zien.
Films (geen actie-)
December zou misschien leuk kunnen zijn met stralende zon, frisse kou en hoopvolle nieuwsberichten. Helaas, nat en grijs, en van het journaal word je al helemaal niet vrolijk. Welke films moet je dan als compensatie gaan zien?
Drie Russen
Buiten regen, koude wind en een avond die al vóór zes uur begint. We eten stoofpotten en maaltijdsoepen, zitten met een dekentje op de bank en we lezen Russen. Want het kan altijd erger.