schrijft gedichten en toneel
Het kan weer! Heel voorzichtig, alles op gepaste afstand, met uitgekiende looproutes en afgebakende zitplekken verzorgde de Theaterwerkplaats voor Ouwe Rotten (TOR) haar jaarlijkse locatievoorstelling in het altijd wonderschone Arboretum Trompenburg. De voorstelling was eerder gepland, maar door de… nou ja, je kent de vaste riedel.
Lees verder “De stilte van september (Theaterwerkplaats voor Ouwe Rotten)”
In De meeuw is geluk dun gezaaid. Mensen zijn ongelukkig in de liefde en werk. Een gevierd schrijver voelt zich gevangen in zijn werk en Kostja, zoon van een beroemd actrice, pleegt zelfmoord. Op het titelblad staat: De meeuw, een komedie in vier bedrijven.
En dóór met de Russische literatuur aan de hand van Karel van het Reve. De bruiloft van Kretsjinski is een stuk uit 1855, dat nog steeds wordt gespeeld, een zeldzaamheid voor theaterteksten uit die tijd.
Lees verder “De bruiloft van Kretsjinski (Alexander Soechovo-Kobylin)”
De complete tekst van ‘Who’s afraid of Virginia Woolf’ van Edward Albee is dik tweeëneenhalf uur. De Plankeniers uit Naaldwijk namen een rigoureuze beslissing en speelden de hele tekst. Dat gaf het publiek de kans om meegezogen te worden in het beklemmende en drankovergoten huwelijk van George en Martha.
Lees verder “Who’s afraid of Virginia Woolf (Plankeniers Theatergroep)”
Voor aanvang thee uit een thermoskan, veertig stoelen bovenop de speelvloer, en na afloop een drankje uit een koelbox. Welkom bij OTRotterdam.
José Kuijpers en Tim Linde spelen Simone de Beauvoir en Benny Lévy, de jonge secretaris van Sartre. Er is onenigheid over praktische zaken (‘Geef me de paarse schriften, de schriften van ’47. Ik heb hem die schriften gegeven, ik heb ze betaald.’) maar vooral over de verhouding tot een man als Sartre en wat dat voor De Beauvoir en Lévy heeft betekend.
Lees verder “Leven zonder Sartre (OTRotterdam, gezien 7/2/2020)”
Er zijn meer theaters die zich het gezelligste theater van Rotterdam noemen, maar de kleine zaal van Walhalla aan het Deliplein is echt het allerleukste theater van de stad. Uitgekiende en vrolijke vormgeving, grappig buffet voor drankjes en uiterst vriendelijk personeel.
Theater ’t Kapelletje in Rotterdam heeft een groot nadeel: er is maar één theaterruimte, een uiterst sfeervolle theaterzaal met negentig stoelen. Gelukkig laten de theatermakers die meewerken aan Pandora zich daardoor niet afschrikken.
100 jaar geleden schreef Frank Baum The Wizard of Oz. Iedereen heeft de film met Judy Garland gezien, of de versie met Michael Jackson. Nu dan de theaterversie van jeugdtheatergroep Het Filiaal, met brassband en slagwerkgroep.
Britten houden van theaterstukken waarin iets gebéúrt. Liever Shakespeare dan Vondel, liever actie dan wijsgerige dialogen.
Een van de aardigste theatertradities is dan ook de jaarlijkse panto, niet te verwarren met het zwijgende witgeschminkte theater van Marcel Marceau c.s.. Een panto is een vrolijke bewerking van een sprookje of ander bekend verhaal met een held en een boef, veel liedjes, grappen en actieve bemoeienis van het publiek. Een soort levende poppenkast.
Lees verder “Robin Hood (Christmas panto in The Questors Theatre in Ealing)”
Een goed stel muzikanten en een boeiend gegeven. Van Binsbergen maakte een muziekvoorstelling op basis van een verhaal van Auke Hulst. Het einde der tijden, op een andere manier dreigend dan het origineel van Belcampo uit 1947. Toen was er de dreiging van een derde wereldoorlog, nu neemt de klimaatcrisis angstwekkende vormen aan.
Lees verder “Een Groter Gebeuren (Corrie van Binsbergen en Auke Hulst)”