Misschien lag het aan mij, maar ik meende veel leraren en leraressen van zekere leeftijd in de zaal te zien zitten bij deze film over vier ingekakte leraren die met alcohol hun leven en werk proberen een zetje te geven.
Het idee is volgens de initiator wetenschappelijk verantwoord: ieder mens wordt geboren en leeft met een alcoholtekort van 0,5‰. Als dat gelijkmatig overdag wordt aangevuld, maakt dat jou en je leven een stuk leuker. De vier mannen, als veel Denen niet vies van een drankje, gaan enthousiast aan de slag, met in het begin verbluffende resultaten. Het gaat mis als ze méér willen, en zoveel drank tot zich nemen, dat het misgaat. Stom eigenlijk, als het goed gaat met twee glaasjes, waarom dan met alle geweld willen uitzoeken hoeveel drank een mens aankan?
De film laat goed de rol van alcohol in onze samenleving zien. Drank hoort erbij, je ‘doet gezellig mee’. Als iemand een keer teveel drinkt is het grappig, maar alcoholici die links en rechts flessen sterke drank verstoppen zijn zieligerds. De filmpjes van politici die amper op hun benen kunnen staan, zijn hilarisch, maar tonen ook aan dat die machtige mannen onmogelijk altijd in staat kunnen zijn verstandige en weloverwogen beslissingen te nemen.
Dronkaards voor de klas is natuurlijk een ander verhaal, maar waarschijnlijk een verschijnsel dat niet onderschat moet worden. Hoge werkdruk, grote klassen, personeelstekorten, soms moeizame relaties met managers en teamleiders, een zeer beperkte alternatieve beroepskeuze. Na een vermoeiende dag voor de klas misgunt niemand je een drankje ter ontspanning. Zo verwonderlijk is het niet dat in het Onderwijsblad vaak reclame wordt gemaakt voor wijn. Zou er al onderzoek gedaan zijn naar drankgebruik onder docenten ten tijde van de lockdown? Ik hou mijn hart vast.
