Dit boek is niet met inkt, maar met suikerwater geschreven. Hier en daar een voorzichtige kanttekening bij de beslissingen van Cruijff, maar verder is het één lange lofzang op JC, vanaf zijn terugkeer bij Ajax tot en met zijn coachjaren bij Barcelona.
Bij een eerder boek van Hiddema over Johnny Jordaan, viel de kritiekloosheid niet zo op. Maar nu, zeker na het lezen van de boeken van Auke Kok en Arthur van den Boogaard over Johan Cruijff, wordt de toon enigszins lachwekkend. Natuurlijk was Cruijff een fantastische voetballer, maar bij sommige beslissingen als coach kun je vraagtekens zetten.
Verspilde tijd? Niet helemaal. Hiddema legt de speelwijze van Cruijff heel simpel, maar doeltreffend uit. Zorg voor een goede veldbezetting, zorg dat je de bal hebt, speel de beste speler aan en loop allemaal vrij. Speel zo snel de bal rond dat de tegenstander er niet bij kan en de resultaten volgen vanzelf. Geen zinloos gedraaf, maar voetballen met een idee.
Toevallig zag ik daarna op tv het laatste stukje van de wedstrijd Heidenheim – Werder Bremen. Daar werd pijnlijk duidelijk hoe het niet moet. Ballen blind wegschieten, allemaal naar achteren en afwachten wat de tegenstander doet. Dom voetbal. Cruijff wilde altijd het initiatief houden. Veel leuker om naar te kijken.
Leuke anekdote: de anti-rookreclame die Cruijff opnam na zijn hartaanval. De studio was voor twee dagen gehuurd. Cruijff komt binnen, trekt zijn jas niet eens uit, jongleert met een pakje sigaretten en schiet het weg. Klaar, binnen tien minuten. Hier kun je het filmpje bekijken.
