Drie dagen voor we weer naar huis gingen, waren mijn boeken op. Gelukkig had Willy ook boeken meegenomen en zo wachtte mij die laatste dagen een plezierige verrassing. Wees onzichtbaar (Murat Isik) laat je niet los en lijkt me typisch een boek waar leesschuwe leerlingen lol aan kunnen beleven, want het lijkt allemaal waar gebeurd, voor veel leerlingen een eerste vereiste voor een boek.
Iets meer dan honderd hoofdstukken in zeshonderd pagina’s, een hele pil, maar juist die korte hoofdstukken en zeer vlotte verteltrant werken goed. Hoe de held zichzelf leert lezen met heldencomics en andere strips lijkt me een fijn gedeelte om aan leerlingen te laten lezen. Zoek iets wat je leuk vindt en lees erover. De Bijlmer als troosteloos decor zie je ook niet vaak.
Het verhaal van een dienstmeid (Margaret Atwood) is vooral beklemmend omdat er in de beschreven Amerikaanse toekomst geen nieuwe technische gadgets zijn, geen laserpistolen, vliegende schotels of teleporters. Machthebbers, politie, toezichthouders, slaven en barende slavinnen, dan heb je het wel een beetje gehad. Superchristelijk en dat maakt het in deze tijd van conservatieve krachten in Amerika heel verontrustend. Dit zou in Amerika op scholen uitgedeeld moeten worden, maar ik ben bang dat daar een golf van rechtszaken een stokje voor zou steken.
Elke vakantie lees ik een klassieker uit de 19e eeuw. Eline Vere (Couperus) las ik nu voor het eerst. Aan de stijl (zijn al die uitgebreide kledingbeschrijvingen, honderden bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden nou echt nodig, Louis?) moet je wennen, maar de personages en vooral de dialogen zijn sterk. Wat me steeds meer verwonderde (en ergerde) is dat die mensen eigenlijk niks dóén, ze gaan maar voortdurend bij elkaar op visite en op vakantie, maar wie heeft een normale baan?
Het ideale vakantieboek vond ik Twee weken weg (R.C. Sherriff). Een doodgewoon Engels gezin gaat begin vorige eeuw ieder jaar twee weken naar dezelfde kustplaats, naar hetzelfde pension en doet dezelfde dingen. Moeder vindt het maar niks, maar doet braaf alsof ze geniet, vader drinkt ’s avonds een grote lauwe pils in het café, de zoon neemt een besluit over zijn toekomst en de dochter beleeft een voorzichtige romance. Heel precies beschreven wordt het een humoristisch boek, waarbij de schrijver voortdurend uitlegt waarom de dingen gedaan moeten worden zoals ze ieder jaar gedaan worden in die twee weken.
Er waren nog meer boeken, maar die maakten minder indruk. Ondertussen heerste een hittegolf en, vlakbij, bosbranden in Zuid-Frankrijk. Met een boek in de schaduw had je daar gelukkig niet erg veel last van.
