Op school proberen we uit alle macht onze leerlingen aan het lezen te krijgen. Tot april moeten ze allemaal een boek presenteren waar ze enthousiast over zijn. Als steuntje in de rug zijn er vijf mandarijnendozen met boeken geleverd door Leeszaal West.
Het valt niet mee. ‘Meneer, ik zeg het eerlijk, ik hou niet van lezen,’ waarna voor de zevende keer Spijt van Carry Slee wordt besproken, eerder gelezen voor een ander vak. Soms is er wél een enthousiaste leerling. Vorige week stond een jongen, zo dyslectisch als een deur, voor de klas te springen omdat hij Narnia zo fantastisch vond.
Maar nu staat er dus een enorme stapel boeken in de klas. De 100-jarige die uit het raam klom en verdween en Pil had ik al gelezen. Deze week waren Van miljonair tot krantenjongen (Sander de Kramer) en De koning van Katoren (Jan Terlouw) aan de beurt. Het eerste boek gaat over min of meer succesvolle mensen die dakloos worden, het tweede is een sprookje over een jongen die zeven opdrachten moet uitvoeren om koning te worden.
Ik schat dat leerlingen het eerste boek zouden kiezen: niet te dik, gemakkelijk geschreven en vooral wáárgebeurd. Alles beter dan niks, dus vooruit maar, ik ga het promoten. Eigenlijk vond ik het niet zo goed. De verhalen lijken op elkaar (nogal logisch) en de verteltoon is erg voorspelbaar. Zinnetjes die een dramatisch keerpunt aankondigen, goede en slechte periodes in iemands leven worden clichématig beschreven. Geen verrassend boek. Enige overweging die bijblijft: het kan echt iedereen overkomen.
Wat een plezier is het dan om Jan Terlouw te lezen! Prachtig verzorgd taalgebruik, humor en de verfrissende tijdgeest van 1970. Stach, 17 jaar, gaat bij een van zijn opdrachten een café in en bestelt een pilsje! Als dat nu in een boek of tv-serie zou gebeuren, zou dat betekenen dat iemand een serieus alcoholprobleem heeft. Stach heeft geen ontzag voor autoriteiten en is prettig brutaal. De zeventiger jaren in optima forma.
Maar ik hoor mijn leerlingen nooit vertellen over sprookjes die ze leuk vonden. Ik ga het boek verbieden. En dan kijken wat er gebeurt.
