De combinatie wringt: ik lees Leven met de ster (Jiří Weil), over het leven van een Joodse bankbediende die zich tijdens de bezetting schuilhoudt in Praag, dus ’s avonds willen we plezierige films zien, zonder meteen in de fondant van kerstfilms te hoeven happen.
Minari (Lee Isaac Chung) toont een Koreaans gezin dat Koreaanse groenten gaat verbouwen in Arkansas. Er wonen en werken veel Koreanen in de omgeving, dus er moet vraag zijn naar specifieke oriëntaalse ingrediënten. Vader en moeder werken ook nog als kuikenseksers, oma komt vanuit Korea om op de kinderen te passen. Het kleine zoontje moet eerst niks van haar hebben, maar later verbetert hun verstandhouding. Alan Kim won een Golden Globe als beste jonge acteur.
Vooral de noodzaak van water wordt benadrukt, zonder water is een boer kansloos. Steinbeck schreef er al over, in deze tijd van klimaatverandering is het probleem weer levensgroot.
Julie & Julia (Nora Ephron). De lichtelijk overspannen Julie Powell wil naast haar stressvolle baan als medewerker op een callcenter voor slachtoffers van 9/11 iets ontspannends. In een jaar gaat ze alle 524 Franse recepten maken van Julia Child, die de Franse keuken populair maakte in Amerika. In haar kleine appartement gaat ze verwoed aan de slag en blogt over haar bevindingen. Tegelijkertijd zien we Julia Child in het na-oorlogse Parijs genieten van de Franse cuisine. Meryl Streep is heerlijk op dreef als de enthousiaste Julia, die zich in ontwapenend Frans naar binnen knokt in de gesloten Franse keuken. Het loopt goed af, film gaat over winnaars.
Hier zie je Meryl Streep en de echte Julia Child in een clip.
Florence Foster Jenkins (Stephen Frears). Nog een keer Meryl Streep. Zij kan alles, in haar jonge jaren speelde ze (volgens critici altijd verkouden) serieuze rollen, later schurken en meer komische rollen. Humor moet een tragisch kantje hebben, en dat had Florence Foster Jenkins, een steenrijke society figuur die in de oorlog het onzalige plan opvatte om voor een groter publiek te gaan optreden. Daarvoor had ze thuis opgetreden voor een select publiek dat enorm genoot van haar aria’s die ze enthousiast maar vals ten gehore bracht. Streep zingt zelf in deze film, ze zingt zeer overtuigend nét vals, geen gemakkelijke opgave. In Mamma Mia zong ze loepzuiver, dus ze kan het wel. Voor beide films kreeg ze een (zoveelste) Oscarnominatie. In deze film heeft ze dat mede te danken aan haar medespelers: Hugh Grant en Simon Helberg zijn als louche echtgenoot en giechelende pianist goede personages, met voldoende diepgang.
Onbekende filmfragmenten (gelukkig mét geluid) van de echte FFJ
