Een tijdje terug was de presentatie van de nieuwste bundel van Roland Vonk, ‘De Muzikale Voddenboer’ (aanrader, trouwens). Roland las voor en liet filmpjes zien van zijn met platen en cd’s volgepakte huis. Op zich was dat al erg genoeglijk, maar Mike Boddé zorgde ook nog eens voor de muzikale omlijsting. Altijd fascinerend om te zien hoe iemand een muziekinstrument schijnbaar moeiteloos bespeelt.
Boddé kennen we van imitaties, shows en muzikale lessen op tv. Ik wist dat hij ooit een boek had geschreven over zijn depressie, maar was het nooit tegengekomen. Tot vorige maand. In een van de dozen die Leeszaal West aan onze school gaf, zag ik het liggen. Leerlingen hebben andere voorkeuren, dus ik kon het probleemloos lenen.
Wat een ellendige tijd is het voor Boddé geweest. Je kunt je het moeilijk voorstellen dat deze sombermans en die vrolijke gast op tv één en dezelfde zijn. Hoewel, hij schuwt in de beschrijving van de diepste ellende gelukkig de lichte toon niet. En we kennen natuurlijk het cliché dat professionele grappenmakers diep in hun hart allemaal trieste, eenzame, twijfelende etc. etc.
Eerlijk en verhelderend beschrijft hij zijn depressieve periode van begin tot eind. Gelukkig krijgt hij op een gegeven moment het goede middel voorgeschreven en heeft hij kundige behandelaars. Psycholoog Cladder legt uit dat medicatie geen schande is. Als je pillen neemt, genees je op eigen kracht, met behulp van een pil. Net zoals je op eigen kracht leest, maar met hulp van een bril.
Onder het lezen fragmenten bekeken op youtube van Mike en Thomas/Ajuinen en Look. Erg gelachen, ken je zijn lied over Rotterdam? Hier is de link.
