Schrijvers moeten in de eerste plaats dood zijn als er een biografie (vanaf hier: bio) geschreven gaat worden, aldus de beroemdste Nederlandse biograaf Wim Hazeu. Zijn vuistdikke levensbeschrijvingen van Slauerhoff, Achterberg, Vestdijk, Toonder en Lucebert zijn min of meer de maatstaf. Nu hij zelf is overleden, is er misschien een enthousiaste literatuurvorser die een poging in de richting van Hazeu gaat wagen, of krijgen we dan een zekere mate van bio-inteelt?