‘En, beviel het?’ Deze tekst, op een spiegelende poster, was in de jaren zeventig in progressieve kringen te zien. Simon Carmiggelt tekende voor de prikkelende woorden. In korte tijd zag ik twee voorstellingen en las een boek over gedrag dat buiten de norm viel. Wat normaal is, heeft Multatuli ooit kernachtig verwoord: ’De ganse moraal van de wereld kan worden samengevat in de woorden: doe als de meesten.’ Drie keer een confrontatie met buiten-normaal gedrag.
Drie keer strafkamp (Dostojevski, Sjalamov, Solzjenitsyn)
Rudy Kousbroek en Jeroen Brouwers hebben ooit een verhitte pennenstrijd gevoerd over de gruwelijkheden in de jappenkampen. Volgens Brouwers waren marteling en verkrachting aan de orde van de dag, Kousbroek vond de beschrijvingen hierover in Brouwers’ roman Bezonken rood teveel ontleend aan de nazikampen. Met iets minder wapengekletter heeft zich in de Russische kampliteratuur iets vergelijkbaars voorgedaan.
Lees verder “Drie keer strafkamp (Dostojevski, Sjalamov, Solzjenitsyn)”
Lezen in de vakantie #3
Drie dagen voor we weer naar huis gingen, waren mijn boeken op. Gelukkig had Willy ook boeken meegenomen en zo wachtte mij die laatste dagen een plezierige verrassing. Wees onzichtbaar (Murat Isik) laat je niet los en lijkt me typisch een boek waar leesschuwe leerlingen lol aan kunnen beleven, want het lijkt allemaal waar gebeurd, voor veel leerlingen een eerste vereiste voor een boek.
De recreanten (John Buijsman en Helmert Woudenberg)
Zit je zomaar op anderhalve meter afstand van Helmert Woudenberg terwijl hij probeert zijn scootmobiel achteruit in te parkeren. Het publiek is hulpvaardig: beetje naar links, nee, terug, ja, nu recht achteruit! Zoiets overkomt je zelden in de schouwburg.
Lees verder “De recreanten (John Buijsman en Helmert Woudenberg)”
Twee romans uit de negentiende eeuw (lekker dik)
Om me in te lezen voor de winterproductie van ’t Kapelletje van volgend jaar én dit jaar las ik twee romans van plm. 150 jaar oud. Het idee voor volgend jaar is een ruimtereis (De reis naar de maan, Jules Verne) en dit jaar wordt het een stuk met piraten (Moby Dick, Herman Melville)
Lees verder “Twee romans uit de negentiende eeuw (lekker dik)”
Onder het luchtspoor (Peter Swanborn)
De kraak- en kunstscene in Rotterdam in de jaren tachtig is in deze roman een onontwarbaar geheel. Iedereen maakte kunst, zocht woonruimte en kraakte, omdat het via de reguliere paden een eeuwigheid duurde voor je woonruimte had. En wat dan nog? No Future vatte de algehele stemming krachtig samen.
Drie keer geschiedenis
Hoe hanteer je geschiedenis in film en op papier? Hou je afstand of probeer je zo dichtbij mogelijk te komen? Drie totaal verschillende producten die allemaal direct met deze vragen te maken hebben.
Wolfstijd (Harald Jähner)
Er worden nogal eens grapjes gemaakt over de Duitse neiging diepgravend te theoretiseren over zaken als kunst, humor, wetenschap en filosofie. De discussie over kunst werd extra aangezwengeld na de Tweede Wereldoorlog.
De gloed van Sint-Petersburg (Jan Brokken)
Het verschil tussen een goed en een slecht boek (of toneelstuk/film/documentaire/schilderij): van een goed boek krijg je zin. Je wilt méér weten van de schrijver, of onthoudt naam/titel van een andere schrijver die in het boek wordt aangeprezen. Van slechte boeken word je chagrijnig en moedeloos.
Nog meer films
De combinatie wringt: ik lees Leven met de ster (Jiří Weil), over het leven van een Joodse bankbediende die zich tijdens de bezetting schuilhoudt in Praag, dus ’s avonds willen we plezierige films zien, zonder meteen in de fondant van kerstfilms te hoeven happen.