Roman van een Duitse auteur over de ontwikkeling van ‘rassenhygiëne’ in de nazi-Duitsland. Hoe pak je dat in vredesnaam aan? Je wilt geen verspreider van onfris gedachtengoed zijn, maar ook geen saai, voorzichtig politiek-correct boek schrijven.
Alleen in wervelende wereld (Lucien Custers)
Een volstrekte eenling in de Nederlandse literatuur is J.A. dèr Mouw. Wereldvreemd, classicus, wiskundige en filosoof die pas vlak voor zijn dood debuteerde onder de schuilnaam Adwaita. Bekendste regel: “’k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.”
Een dame uit Kislovodsk (Pieter Waterdrinker)
Vladimir, de tolk die ons jaren geleden rondleidde door Moskou en Petersburg, kende maar één Nederlandse schrijver: Pieter Waterdrinker. “Hij schrijft als een Rus.”
Zware tijden (Charles Dickens)
De kleine Charles heeft van zijn twaalfde tot zijn vijftiende gewerkt in een schoensmeerfabriek, onder erbarmelijke omstandigheden. Met als gevolg dat hij hogerop wilde en deze taferelen aan de wereld wilde laten zien in zijn boeken.
Adèle (Henk van Gelder)
De biografie van Adèle Bloemendaal door Van Gelder kende ik nog niet. Adèle, een vat vol tegenstrijdigheden, wordt geboren, leeft en sterft in Amsterdam, slechts onderbroken door een verblijf in Amerika.
Van alle dingen los (Bart Slijper)
Deze biografie van de dichter J.C. Bloem is een afgewogen combinatie van leven en werk. Nou ja, werk. Dat zijn alleen zijn gedichten en (boek)besprekingen, verder was Jacques Bloem niet ambitieus, nogal wereldvreemd en vooral lui.
Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (Louis Couperus)
‘Ze sloot de pittige vogeloogjes en schudde het bibberend vogelhoofd, zo dat het oude-dames-kapotje scheef danste op het dunne haren, bijna struikelend over de poes, hees zij zich met schokjes en stampjes de trap op, om naar moeder te gaan.’
Lees verder “Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (Louis Couperus)”
Lezen in de vakantie
We hebben een stilzwijgende afspraak dat we voor de vakantie één of twee boeken kopen. Ook is het fijn om iets van plaatselijke schrijvers te lezen en ik neem een pil van Dickens of een 19e-eeuwse Rus mee.
Een huis in Engeland (Maarten Asscher)
Wat te doen als je de slaap niet kunt vatten? Als je je vertwijfeld afvraagt waarom acht uur slaap er voor jou niet inzit? Denk aan een huis waar je gelukkig bent geweest en probeer het zo precies mogelijk te beschrijven.
De man in de rode mantel (Julian Barnes)
Samuel Jean Pozzi was een beroemde society-arts in het Parijs van de Belle Époque die ruwweg begon in 1890. Barnes is dol op deze tijd, met een explosie van wetenschap en kunsten. De periode eindigde in 1914, gesmoord in veel prozaïscher geweld.