En dóór met de Russische literatuur aan de hand van Karel van het Reve. De bruiloft van Kretsjinski is een stuk uit 1855, dat nog steeds wordt gespeeld, een zeldzaamheid voor theaterteksten uit die tijd.
Een echte komedie, met een voorzichtige landeigenaar, zijn huwbare dochter en haar bemoeizuchtige tante. De saaie kandidaat die papa op het oog heeft, wordt afgetroefd door een gokkende losbol die het meisje en haar oude tante het hoofd op hol brengt. Hij heeft geen geld en met een wisseltruc weet hij een diamant van het meisje te belenen zodat hij geld heeft voor de bruiloft. Komische verwikkelingen alom in heldere taal. Net als De revisor van Gogol een klassieker. Gogol en Soechovo-Kobylin kenden elkaar en een aantal namen, personages en grappige vondsten in De bruiloft zouden ook van Gogol kunnen zijn.
Soechovo-Kobylin schreef het stuk grotendeels in de gevangenis. Hij werd verdacht van de moord op zijn maîtresse in twee lange processen. Uiteindelijk werden alle verdachten op last van de tsaar vrijgelaten. Afgezien van Gerrit Achterberg (die zijn hospita vermoordde en jaren in een tbs-instelling heeft gezeten) ken ik geen Nederlandse schrijver die voor moord heeft vastgezeten of alleen maar verdachte is geweest. Dan de Russen! Duelleren, gokken, maîtresses, drugs en drank. De laatste vier komen overal in meer of mindere mate voor, maar verwachten we dat ook niet stiekem een beetje van een schrijver?
Op de foto: Piet Kamerman en Betsy Smeets in Kretsjinski’s huwelijk, Toneelgroep Theater 1964