Over paden (Robert Moor)

Een pad is niet alleen een verbinding tussen twee punten, het is ook een manier om kennis over te brengen. Van de eerste kwalachtige wezens, plm. 565 miljoen jaar geleden, tot de digitale snelweg, er worden paden gemaakt om bij voedsel/kennis/plezier te komen en die kennis dóór te geven.

Of het nu mieren of olifanten zijn, gebruiker en pad beïnvloeden elkaar. Je waagt je in het onbekende, gaat verder of keert onverrichterzake terug. Deze informatie wordt doorgegeven aan soortgenoten, zij volgen dezelfde route en zo ontstaat een pad. Als blijkt dat een pad niet helemaal efficiënt is, kan een nieuw pad ontstaan. Denk aan de ontroerende olifantenpaadjes, waarbij mensen een kortere route hebben genomen en een zichtbaar spoor hebben achtergelaten.

Tussendoor volgen we Moor op zijn lange wandeltochten. Specifieker: zijn tocht langs de Appalachian Trail, een 3500 km lang afgebakend wandelpad in het oosten van de VS. Hij sluit zich aan bij een wonderlijk mensentype: de lange-afstandlopers. Ze hebben bijnamen, dragen zo weinig mogelijk spullen mee, helpen elkaar en zijn losgezongen van het ‘normale’ leven. De ultieme hiker is Nimblewill Nomad, een 80-jarige die al tientallen jaren volkomen onthecht door Amerika wandelt. Hieronder een foto van N.N. onderweg en een foto van zijn linkerbeen en –voet (waarvan hij om praktische redenen de nagels heeft laten verwijderen).

Het idee om de Appalachian Trail te verlengen via Europa en Marokko klinkt aantrekkelijk, maar in Marokko is wandelen een stuk moeilijker dan in het vriendelijke Amerika, waar automobilisten hun duim opsteken als ze een wandelaar tegenkomen. In Marokko zit men, voorzichtig gezegd, niet te wachten op zelfvoorzienende wandelaars als Nimblewill Nomad. Toeristen zijn welkom en worden in busjes meegenomen naar fotogenieke plekken, maar iemand die solo honderden kilometers wil wandelen wordt in het beste geval scheef aangekeken. Een pad moet een (meer)waarde hebben voor gebruiker en omgeving. Dat lijkt hier niet het geval. Een tocht door de Sahara is iets anders dan het Pieterpad of de Camino.

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *