De hele film zit je te wachten tot L.S. (‘Laurie’) Lowry de deur achter zich dichttrekt en zich volledig wijdt aan het schilderen. Zijn bedlegerige moeder drijft hem tot het uiterste, ze weet hem precies te raken waar het pijn doet. Maar hij blijft voor haar zorgen tot haar dood.
Lezen, verdomme!
Op school proberen we uit alle macht onze leerlingen aan het lezen te krijgen. Tot april moeten ze allemaal een boek presenteren waar ze enthousiast over zijn. Als steuntje in de rug zijn er vijf mandarijnendozen met boeken geleverd door Leeszaal West.
The Lighthouse (Robin Eggers)
Alleen al het taalgebruik van Willem Dafoe maakt de film de moeite waard. Waar haalt zo’n oude zeebonk al die pareltjes vandaan? Zou hij hebben gelezen, of hebben we hier te maken met een eigen zeemanstaal die van generatie op generatie wordt doorgegeven tijdens labberkoeltes, als een schip niet voor- of achteruit kan?
Who’s afraid of Virginia Woolf (Plankeniers Theatergroep)
De complete tekst van ‘Who’s afraid of Virginia Woolf’ van Edward Albee is dik tweeëneenhalf uur. De Plankeniers uit Naaldwijk namen een rigoureuze beslissing en speelden de hele tekst. Dat gaf het publiek de kans om meegezogen te worden in het beklemmende en drankovergoten huwelijk van George en Martha.
Lees verder “Who’s afraid of Virginia Woolf (Plankeniers Theatergroep)”
Op hoop van zegen (Herman Heijermans)
Heijermans moet je horen, en als dat niet lukt, hardop lezen. Bij de stukken die ik van Heijermans heb gezien was ik altijd stomverbaasd dat de gesproken tekst op toneel, gelijk was aan de tekst in zijn verzamelde werken. Een sprankelend, zeer levend Nederlands waar je als speler weinig aan kon verprutsen.
Jaap van de Merwe (Henk van Gelder)
Omdat ik geen Story of Privé lees, stil ik mijn nieuwsgierigheid met biografieën. En de boeken van Henk van Gelder (her)lees ik met veel plezier. Carmiggelt, Jaques van Tol, De Schnabbeltoer, allemaal boeken die ik vaak inkijk.
Pil (Mike Boddé)
Een tijdje terug was de presentatie van de nieuwste bundel van Roland Vonk, ‘De Muzikale Voddenboer’ (aanrader, trouwens). Roland las voor en liet filmpjes zien van zijn met platen en cd’s volgepakte huis. Op zich was dat al erg genoeglijk, maar Mike Boddé zorgde ook nog eens voor de muzikale omlijsting. Altijd fascinerend om te zien hoe iemand een muziekinstrument schijnbaar moeiteloos bespeelt.
Little Joe (Jessica Hausner)
Je maakt met de beste bedoelingen een plant die mensen geluk brengt. Met gen-hocus-pocus wordt duidelijk dat er toch gevaren kleven aan de plant.
Leven zonder Sartre (OTRotterdam, gezien 7/2/2020)
Voor aanvang thee uit een thermoskan, veertig stoelen bovenop de speelvloer, en na afloop een drankje uit een koelbox. Welkom bij OTRotterdam.
José Kuijpers en Tim Linde spelen Simone de Beauvoir en Benny Lévy, de jonge secretaris van Sartre. Er is onenigheid over praktische zaken (‘Geef me de paarse schriften, de schriften van ’47. Ik heb hem die schriften gegeven, ik heb ze betaald.’) maar vooral over de verhouding tot een man als Sartre en wat dat voor De Beauvoir en Lévy heeft betekend.
Lees verder “Leven zonder Sartre (OTRotterdam, gezien 7/2/2020)”
Mijn naam is Legioen (Menno Wigman)
Je ziet zijn verzamelde gedichten overal liggen. Menno Wigman is hot. Hij voldoet aan alle eisen voor een echte dichter: eenzaam, geobsedeerd door de dood, ongezond en voortijdig overleden. Maar vooral schepper van een bijzonder oeuvre. Hij was ooit drummer en hechtte aan strakheid in zijn teksten.