Bij sommige personages vragen lezers en schrijvers zich soms af hoe het verder met ze gaat. Leven ze nog lang en gelukkig? Krijgen ze zoals iedereen hun portie saaiheid en treurigheid? Als een personage blijft leven aan het eind van een boek, moet je daar als lezer maar naar gissen.
Judy (Rupert Goold)
Een van mijn eerste toneelteksten was Tabee, To & Jo! Over een bijna dood revueduo. Daarvoor had ik oude fragmenten van Snip en Snap bekeken. Een andere vroege tekst liet de oude Bep van Klaveren aan het woord. Oude sterren die vroeger beroemd waren, ik krijg er geen genoeg van.
Trioloog (Julian Barnes)
Fijne schrijver, en een originele aanpak. Het zal eerder gedaan zijn: in een roman de verschillende personages direct aan het woord laten, zonder verteller. Het zorgt gek genoeg toch voor een zekere afstand bij de lezer. Je krijgt begrip voor alledrie de hoofdpersonen.
Helden (Stephen Fry)
Helden is een vervolg op Mythos en minder gefragmenteerd. Beroemde helden uit de Griekse mythologie worden van wieg tot graf gevolgd. Perseus, Heracles, Oidipous, Theseus verrichten heldendaden, maar blijken net zo goed zwakheden te hebben. Dat maakt een held toch een mens.
Berichten uit Kolyma (Varlam Sjalamov)
Voor iedereen die de lockdownmaatregelen ‘onmenselijk’, ‘dictatoriaal’ of alleen maar ‘zwaar’ noemt: lees één of meer berichten uit Kolyma. Sjalamov biedt ons een kijkje in de hel, niets meer en niets minder.
De ontdekking van Urk (Matthias M.R. Declercq)
Dorpelingen verschillen van stedelingen. Ze hebben een collectief geheugen en daarom moeten ze voorzichtig zijn in de omgang met elkaar. Want morgen heb je weer met elkaar te maken. Eilanders lijken op dorpelingen, maar zijn nog sterker tot elkaar veroordeeld. Urk was eeuwenlang een dorp én een eiland.
Lees verder “De ontdekking van Urk (Matthias M.R. Declercq)”
Het dorp Stepantsjikovo (Fjodor Dostojevski)
Bij Dostojevski denken we natuurlijk aan gekwelde zielen, flakkerende kaarsen in bedompte zolderkamertjes waar het vocht langs de muren druipt en het noodlot dat je pagina na pagina in je gezicht walmt. Toch zijn er maar weinig schrijvers die een komisch verhaal zo tot zijn recht laten komen.
Brieven (Anton Tsjechov/Olga Knipper)
Zouden er in deze tijd weer echte brieven geschreven worden? Post.nl schijnt het razend druk te hebben met duizenden kerstkaarten, maar pen-papier-envelop-postzegel- brieven? Ik ben bang dat mailverkeer het definitief heeft gewonnen, terwijl een echte brief zoveel meer charme heeft.
Amerikanen lopen niet (Arjen van Veelen)
Wat is een voetganger in Amerika? Iemand die zijn auto heeft geparkeerd. Een Amerikaanse docente vertelde me ooit dat ze soms op de fiets naar haar werk ging. Haar collega’s hadden haar verbijsterd aangekeken: levensgevaarlijk! Fietspaden zijn schaars buiten de hippe grote steden.
De geur van hooi (Tialda Hoogeveen)
Een Friese theatergroep wil een stuk over boeren/water/dorp-problematieken. Hartstikkene leuk, zou Foppe de Haan zeggen. Behalve een weekend in de Zuidwesthoek van Friesland moet er worden ingelezen.