Pas achteraf besefte ik dat we in een bijzondere voetbaltijd waren opgegroeid: begin jaren ’70, toen Feyenoord en Ajax cup na cup wonnen. Dat het deels toeval was, wilde er niet in. Wij waren de besten, punt.
De orde van de dag (Éric Vuillard)
Bekroonde roman (hoewel, 120 kleine pagina’s met grote marge, is dat een roman?) over de aanloop naar WOII. Hoe de grootindustriëlen een beginkapitaal voor Hitler op tafel legden en hoe Oostenrijk werd geannexeerd. Machtsvertoon, bluf en een grote bek zorgden ervoor dat de nazi’s ongehinderd hun zin kregen.
Lezen, verdomme!
Op school proberen we uit alle macht onze leerlingen aan het lezen te krijgen. Tot april moeten ze allemaal een boek presenteren waar ze enthousiast over zijn. Als steuntje in de rug zijn er vijf mandarijnendozen met boeken geleverd door Leeszaal West.
Op hoop van zegen (Herman Heijermans)
Heijermans moet je horen, en als dat niet lukt, hardop lezen. Bij de stukken die ik van Heijermans heb gezien was ik altijd stomverbaasd dat de gesproken tekst op toneel, gelijk was aan de tekst in zijn verzamelde werken. Een sprankelend, zeer levend Nederlands waar je als speler weinig aan kon verprutsen.
Jaap van de Merwe (Henk van Gelder)
Omdat ik geen Story of Privé lees, stil ik mijn nieuwsgierigheid met biografieën. En de boeken van Henk van Gelder (her)lees ik met veel plezier. Carmiggelt, Jaques van Tol, De Schnabbeltoer, allemaal boeken die ik vaak inkijk.
Pil (Mike Boddé)
Een tijdje terug was de presentatie van de nieuwste bundel van Roland Vonk, ‘De Muzikale Voddenboer’ (aanrader, trouwens). Roland las voor en liet filmpjes zien van zijn met platen en cd’s volgepakte huis. Op zich was dat al erg genoeglijk, maar Mike Boddé zorgde ook nog eens voor de muzikale omlijsting. Altijd fascinerend om te zien hoe iemand een muziekinstrument schijnbaar moeiteloos bespeelt.
Mijn naam is Legioen (Menno Wigman)
Je ziet zijn verzamelde gedichten overal liggen. Menno Wigman is hot. Hij voldoet aan alle eisen voor een echte dichter: eenzaam, geobsedeerd door de dood, ongezond en voortijdig overleden. Maar vooral schepper van een bijzonder oeuvre. Hij was ooit drummer en hechtte aan strakheid in zijn teksten.
Over paden (Robert Moor)
Een pad is niet alleen een verbinding tussen twee punten, het is ook een manier om kennis over te brengen. Van de eerste kwalachtige wezens, plm. 565 miljoen jaar geleden, tot de digitale snelweg, er worden paden gemaakt om bij voedsel/kennis/plezier te komen en die kennis dóór te geven.
Om je schouders hang ik de nacht (dichtbundel, Myrte Leffring)
Toen Willy en ik verhuisden van een benedenverdiepinkje naar een royale bovenverdieping in het Oude Noorden, konden we eindelijk een grote eettafel kopen. Grenen, twee meter lang (evt. met een meter te verlengen). Aan deze tafel hebben we met kinderen, familie en vrienden duizenden maaltijden, koppen koffie, pilsjes en glazen wijn soldaat gemaakt. Zonder tafel is een huis geen thuis.
Lees verder “Om je schouders hang ik de nacht (dichtbundel, Myrte Leffring)”
De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween (Jonas Jonasson)
Een echt vakantieboek, om voor de tent of onder een boom te lezen. Ik vond het in een van de vijf dozen met boeken die Leeszaal West aan mijn school (Zadkine in Rotterdam) hadden gegeven. Die boeken zijn voor leerlingen om hun (nu nog zéér latente) leeshonger te stillen.
Lees verder “De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween (Jonas Jonasson)”